Eindelijk… genoeg afgeteld! Het is zover! We kunnen op sneeuwklassen vertrekken! Om 6.15u staan de eerste Huveneertjes al aan de kerk van Wintam en alhoewel de Hingenaars pas om 6.45u moesten verzamelen, stonden er ook daar al op dit vroege tijdstip ongeduldige kindjes te trappelen, zelfs een beetje vroeger dan het afgesproken uur. Koffers worden bij elkaar gezet, er wordt nog veel geknuffeld en foto’s worden getrokken. Rond 6.45u zien we de bus in de verte verschijnen. Bij het inladen zit de bagageruimte al vrij vol en dan moeten de valiezen van Hingene er nog bij! De Huveneertjes van Wintam nemen plaats in de bus, we zwaaien nog eens naar de mama’s en papa’s en dan rijden we door om onze vriendjes van Hingene op te laden. Daar staan ze ook al te trappelen om de bus op te mogen. Sommigen kennen elkaar al en kunnen niet wachten om elkaar te zien. Eerst de koffers inladen, nog even afscheid nemen en dan stappen de Huveneertjes van Hingene in de bus. De eerste begroetingen tussen beide scholen volgen. Bij de meesten nog bedeesd, maar wij kennen dit ondertussen al. Binnen enkele uren verloopt dit contact al veel vlotter. Iedereen opgestapt, iedereen gesetteld, we kunnen vertrekken! Onze chauffeurs, Petra en Werner, zijn al 30 jaar een koppel en vertrouwen elkaar door en door. Ze zijn al jaren samen onderweg. We hebben er alle vertrouwen in dat zij ons veilig tot in Holzgau brengen.
Hop, en weg zijn wij, hopelijk kunnen we de boerenprotesten een beetje vermijden. De kinderen onderzoeken hun rugzakken, tonen elkaar wat voor lekkers ze bij hebben en voor velen is het te moeilijk om die snoepzak nog even toe te laten. We zien stiekem al enkele kindjes kauwen, ondanks de waarschuwingen voor maagprobleempjes. In de bus is het vooraan nog vrij rustig, spelletjes worden gespeeld. Achteraan, bij de jongens, is er al wat meer sfeer. Piepende kippen en vreemde knuffels komen tevoorschijn. Ach, zolang het maar gezellig blijft. De boeren zijn we nog niet tegengekomen, we hebben ze vermeden door een kleine omweg via Eindhoven en Venlo.
Rond 9u15 is het tijd voor een eerste filmpje. Jumanji verschijnt op de schermpjes en het enthousiasme is groot bij de kinderen. De rust keert even weer in de bus. Na een tijdje beginnen de blaasjes toch een beetje te spannen, tijd voor een eerste tussenstop. In Peppenhoven West stopt onze bus een eerste keer. Beentjes worden gestrekt, frisse lucht is welkom en de blazen worden geledigd. De stop is kort, na 15 minuutjes stappen we al terug de bus op. De kinderen krijgen een papier met inspiratie voor spelletjes voor onderweg, enkele raadsels en een nummerplatenbingo. Enkele gaan de uitdaging aan, anderen verkiezen hun eigen spelletjes. Na een kwartiertje vragen ze toch om het einde van Jumanji te mogen zien, er moet namelijk nog gekust worden in de film😉. Na Jumanji is het tijd voor de GVR, oftewel de Grote Vriendelijke Reus. Ook deze film kan onze Huveneertjes bekoren. En nog steeds geen boeren met tractors tegengekomen, houden zo!
Rond 12.30u is het tijd voor onze middagstop in Wonnegau. Hier stoppen we een kleine drie kwartier. Genoeg voor onze Huveneertjes om een sanitaire stop te houden, maagjes te vullen en de ons reeds bekende trap met leuning om te toveren tot glijbaan! Terug in de bus is het tijd voor het vervolg van de GVR! We doen blijkbaar een filmmarathon, want na de GVR willen ze heel graag Jumanji, The next level zien. Diegenen die willen, kijken naar de film, anderen babbelen wat of spelen nog een spelletje.
Rond 16.20u stoppen we een derde keer, dit maal in Illertal West. Een korte sanitaire stop en hup terug de bus op. Nog 170km op de teller. Onderweg begint het te regenen, dat zien we niet graag. De thermometer op de bus zegt 12°, te warm naar ons gevoel. Film nummer vier brengt wel een winterlandschap, Narnia verschijnt op de schermpjes. De reis verloopt vlot, er zijn geen zieken!
Rond 19u komen we aan in Stanzach. Enkele leerkrachten stappen uit om ons aan te melden op het bureau van Jeka. We krijgen de planning en nog enkele instructies. We weten sinds woensdagnamiddag dat we zullen skiën in Warth. Deze skipiste ligt wat hoger en beschikt over sneeuwkanonnen. Dit wil zeggen dat we een hele dag zullen skiën en dan een dagje andere activiteiten zullen doen. Het is voor ons wat anders inplannen, maar onze ervaring zegt dat dit helemaal goed komt! Flexibiliteit is voor ons geen enkel probleem 😉. Morgen is het ski’s aanpassen en zaterdag zullen we dan voor de eerste keer gaan skiën, maar dan wel ineens een hele dag!
Om 19.30u komen we aan in ons huisje. Het regent een heel klein beetje, dus snel brengen we onze valiezen binnen en zetten we ons aan tafel. Balletjes in tomatensaus en aardappelpuree staat op het menu. Na het avondmaal sturen we de kinderen naar hun kamer om hun bedjes op te maken. Alle kinderen zijn tevreden met de kamerverdeling! Het was een lange dag en de kinderen kruipen tegen half tien hun bedje in. Er wordt nog wel wat gebabbeld op de kamers en af en toe moeten we ingrijpen. Zo gaat dat de eerste avonden, we weten dat er beterschap op komst is. De leerkrachten zetten zich nog even samen om de planning wat aan te passen, verslag te schrijven en foto’s op de website te zetten! Maar ook wij zijn moe en kruipen tijdig ons bedje in.
Slaapwel. Tot morgen!
